بررسی تأثیر دو الگوی کاهش وزن سریع بر آسیب سلولی عضلات قلبی

مقدمه و هدف:کاهش سریع وزن بدن برای قرار گرفتن در رده وزنی پایین­تر در مسابقات رشته کشتی یکی از مهم­ترین معضلات این رشته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر دو نوع برنامه کاهش وزن حاد بر سطوح شاخص­های آسیب سلولی میوکارد می­باشد. روش کار:تعداد 16 کشتی­گیر جوان (سن:31/1±18 سال، وزن:17/13±68/71 کیلوگرم، قد:40/6±171سانتی­متر) به طور تصادفی و بر اساس ویژگی­های ترکیب بدنی در یک طرح تحقیقی متقاطع در قالب دو گروه (گروه اول:کاهش وزن به میزان 2درصد و گروه دوم: کاهش وزن به میزان 4درصد وزن بدن) در این مطالعه شرکت نمودند. نمونه­های خون در چهار مرحله؛ (قبل، بلافاصله، 6 ساعت و 24 ساعت بعد از کاهش وزن) اندازه­گیری شد. روش آماری آنالیز واریانس با اندازه­گیری­ مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی برای ارزیابی تغییرات درون گروهی و t مستقل جهت مقایسه بین گروهی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج:نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان CK-MB بلافاصله پس از کاهش وزن در دو گروه افزایش معنی­داری دارد (009/0=P). با وجود این، در مدت 24 ساعت بعد از کاهش وزن، سطح ایزوآنزیم کراتین کیناز به مقادیر استراحت بازگشت. همچنین، افزایش معنی­داری در سطح LDH در گروه اول مشاهده شد (008/0=P). هرچند تغییر معنی­داری در سطح آنزیمی CK در هر دو گروه مشاهده نشد. نتیجه­گیری:به نظر می­رسد که کاهش وزن سریع به میزان 2 و 4 درصد وزن بدن نمی­تواند سبب آسیب­های جدی قلبی شود. گرچه سطح آنزیم­های LDH و CK-MB در دو گروه بعد از کاهش سریع وزن افزایش یافت. بدیهی است انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می­رسد.